Historie

Hoe het allemaal begon

Op 15 april 1970 begon het allemaal in een gymnastiekzaaltje op de Dam te Goes, op de plaats waar nu de V&D gehuisvest is. Daar was al jaren de turnafdeling van Volharding actief en aan het eind van de training werd er voor de lol nog een balspelletje gespeeld. Meestal was dat voetbal of volleybal. Maar toen die ene keer lag daar, om nog steeds onverklaarbare redenen, een basketbal. Zo’n oranje, iets te grote en iets te zware basketbal.

Natuurlijk werd er die avond gebasketbald en het spelletje bleek verslavend te zijn. Geen voetbal of andere sporten meer, alleen nog maar basketbal. Ook de speeltijd werd al snel uitgebreid. Speelde men eerst de laatste 10 minuten van de turnles een balspel, binnen enkele weken was dit uitgebreid tot een half uur. Via mond op mond reclame (“leuke sport, gezelligheid e.d.”) kwamen er nieuwe leden bij, die basketbal leuker vonden dan turnen en enkele maanden later was er zowaar een vol trainingsuur voor basketball gereserveerd.

Met hulp van gymnastiekleraren uit Goes werden er trainingen verzorgd. Eén van die leraren, die er van het begin bij was, is Chris Versteeg en enkele namen van leden uit die periode zijn: Rinus Koster, Rinus Baarends, Arie de Wolff en Ad de Jongh.

Competitie

Als je traint wil je ook wel eens een wedstrijd spelen. Nu werd er wel een basketbalcompetitie georganiseerd door de Nederlandse Basketball Bond in Vlissingen en Middelburg, maar men vond deze overgang nog te groot. Nog afgezien van het reizen. Het toeval wilde echter, dat er in sporthal “De Bevelanden” te Goes op vrijdagavond een scholierencompetitie werd georganiseerd door Cees de Jonge, sportleraar op het Willebrordcollege.

Hij zag wel mogelijkheden om het Volharding team in zijn competitie in te passen. Eerst met één team, maar na een jaar begon de vereniging te groeien. Jongens die namelijk scholierencompetitie speelden en op 16/17 jarige leeftijd de school verlieten, sloten zich aan bij Volharding en zo ontstond al vrij snel een tweede team met jonge spelers. Namen uit deze periode zijn: Sjef Koks, Antoine van Haaren, Jules Bitter, Peter van de Logt, Nico Oele, Henk Keukelaar en Hans Hoogeboom.

Nederlandse Basketball Bond

Wat voorspelbaar was gebeurde, de jeugd wilde hogerop en competitie gaan spelen in Vlissingen. De “ouderen” wilden recreatief verder in de Goese competitie. En zo geschiede het, dat in seizoen 1972/73 Volharding met één senioren team in de officiële Nederlandse Basketball competitie speelde. Onder leiding van Chris Versteeg werden ze in het eerste jaar direct kampioen van de 3e klasse en het jaar daarop promoveerden ze nog eens naar de 1e klasse.

Intussen groeide de vereniging gestaag en konden in het seizoen 1974/75 een tweede herenteam en een damesteam in de competitie worden ingeschreven. Volharding had op dat moment zo’n 40 senioren leden. In het jaarverslag van 1977 wordt melding gemaakt van 3 heren seniorenteams en 3 dames seniorenteams en telde de vereniging zo’n 60 leden. Verder staat in dit verslag te lezen, “dat het eerste team naar de landelijke tweede divisie is gepromoveerd en zich moet gaan versterken om niet direct weer te degraderen”.

De gouden periode

De periode 1977 – 1987 was een zeer belangrijk decennium voor Volharding. Het eerste heren senioren team was in deze periode één van de beste Zeeuwse basketbalteams. Ook had de vereniging aantrekkingskracht op spelers van andere verenigingen. Vooral uit Walcheren kwamen goede spelers naar Volharding toe, hetgeen het niveau ten goede kwam. Enkele namen van bekende spelers die zich bij Volharding aansloten zijn: Loek Schuurbiers, Bas Both, Hans v.d. Linde, Peter de Vis, Harm Boerma, Piet Oosthoek, Han de Jongh, Ron Joziasse en Ron Kouveld.

Hans Hogeboom, Henk Keukelaar, Han de Jongh, Harm Boerma, Sjef Koks, Bas Both, Loek Schuurbiers, Peter de Vis, Sjaak Olivier

Aan deze periode – waarbij het seizoen 1983/84 zelfs kans was op promotie naar de 1e divisie – bewaren veel basketballiefhebbers goede herinneringen. Volle zalen bij de thuiswedstrijden, op zondagmidaag in sportzaal “De Poel” en altijd gezelligheid en feest na afloop.